آهنگ تماسم از دل فتنه ست از زمان که من رو طی کرد از فرشاد

بر می گردیم با شنونده ی بعدی صحبت میکنیم

سلام بگید که از کجا تماس میگیرید

تماسم از دل فتنه ست، از زمان که من رو طی کرد

خط انداخت رو این پیکر، یه خلافم پر پیگرد

فشار تا حدی میده سیقل، آیا باقیش نمیاره نکبت؟

حتی انگشت به دهن حیرت که

کی اومد؟ کی موند؟ کی بود؟ کی رفت؟

هر دفعه بیرون میزنم از جلدم

یه هیکل با تهدید ایستاده بین ام

یه جوری با تحقیر نگام میکنه

که تنگ میشه کل کشور

تووی حالتی مث هیپنوتیزم میرم

و عرق میباره به کل چهره ام

یک لحظه ببخشید، چیه پای تلفن ام

باش تووی تنگت فعلا

من فاصله ها رو می بلعم

تنهایی از تنهایی میترسم

دائما رادیوم روشنه چون

از صدای تووی سرم میلرزم

می خوام در برم از قصه ی سرزنش

به صدای خانم قصه گو میچسبم

سِرّ، چند ساعت روی صندلی بی حرکت

دیو میگه هر چی هستم غلطه

شادی و رقصم غلطه

زبونش خشک و طلبکاره

بهم میگه زبون و حرفم غلطه

غلط غلط غلط غلطه

بدنم تب تووی سر جهنم

گوشم افتاده گوشه رینگ

دره یِ قلبم درکه

جلو هر قدمم دور هر حس، کشیده خط قرمز

یه روز شکل پدر، یه روز پدربزرگ

یه روز جدمه با یه نقاب، یه روز لای خط های کتاب

انگاری کل وجودش کینه ست

من پُر نقصم اون بی نقص

پُر دست و پاست من بیدست

آس و پاس و بی کس

روحم حکم تقضیه اشه

نصفشو خورده پی بقیه اشه

من کل آپارتمان رو آتیش میکشم

تا بلکه بسوزه ریشه اش

مایوسم، مایوسم مگه غلام حلقه به گوشم؟

کی چی من رو اینطوری مجبور کرد

تا از هر چیزی که دوست دارم دور شم؟

دیدی گاهی کابوس میبینی

که باید در بری هر طوری هست

میخوای داد بزنی و در نمیاد کلمه ات

تووی بیداریم اینطور فلج ام وای

الاناست ظاهر بشه ماه

وقتی که حاضر می شه راه آسمون

کامل میشه آیا این جادو باطل میشه؟

همسایه پائینی ها دلخورن

پائین میره صدای دلهره ام

باید ماهیم رو از تنگ در بیارم

زیر تختم قایمش کنم

جلو هر قدمم دور هر حس، کشیده خط قرمز

یه روز شکل پدر، یه روز پدربزرگ

یه روز جدمه با یه نقاب، یه روز لای خط های کتاب