دانلود آهنگ رضا پیشرو دنباله دار

همانا نیکویی و محبت

تمام روزهای زندگی در پی من خواهد بود

و سالیان دراز در خانه خداوند ساکن خواهم بود

حواسم نبود به همینجا که هستم

الآن میفهمم که مست و غریبانه حبسم

وجودت تکون میده انگشت های دستم رو

پاهام روو آسمون آبی بود جا سنگ مرمر

قسم به اشک های زندگیم

هر روز برام بدون تو قد هفتست

من دردها کشیدم از امواج مردم

ببخش اگه نفسم بوی درد میداد

اگه حرفام کنارتون بو مرگ میداد

اگه این همه نتونستم و صبر میاد

فروغ خورشید وجود تو در منه

یخبندانی که در یخبندان یخ زده

اگه تاریک بشه قلبمون

میشیم هر روز افسرده و در به در تر

افکارمون پره هرج و مرجن

حتی نداریم انتخاب بین بد و بدتر

از امشب سپیده دم رو بیدار میکنم

جلو میریم همونطور که ساعت ها تیک تاک میکنن

از امشب سپیده دم رو بیدار میکنم

به یاری خدا پیروز خواهیم شد

آخرین حسی که به همه چی داشتم

مثل روز یادمه با اینکه اینور دیوارم

خودم رو راه نمیدم توو ولی میگذره ساعت

نمیخوام کسی من رو ببینه توو این همه عادت

پرام رو توو باد باز میکنم تا قلعه های دور

عقابی که گاز رو گرفته تا فتح آسمون

این ترقه بازی ها کم نمیکنه از ایمانش

لاشخوری سمت آسمون ما نمیادش

برای این همه صبر خداروشکر

بگو مگه میشه خاطرات توو کما رو کُشت

برا من روح خدا اون پیرمرد مزرعست

که دون میده پرنده ها رو

اون به روح دیده درنده ها رو

نور دیده پروردگار رو که عرق میریزه

تا کود بده روند کار رو

اون صدایی که بیرون بیارت از توو خواب خوش

نه موشک هایی که دود میده ثمره هاش رو نه

دارم ستاره دنباله دار رو میبینم

امید و عشق باشه توو دل هممون

واسه حل مشکلاتی که پشت هم میان

میگن یه حکمتی دارن همشون

اگه باد داره کلمون

روو دفتر شعرم بسته تار عنکبوت

بدجوری خودم رو حبس کردم توو هپروت

مثل کارت به دار آویخته تاروت

اگه بخوام جاذبه رو حس کنم

نیازی نیست ثانیه رو بشمرم

دیگه نمیتونم فکر کنم به خودم

برای داشتنش باید از همه چی بِبُرم

نه گرسنه به جهت نان و تشنگی به آب

نه مقام و ثروت و زر و زندگی دراز

نه اعتماد به اون فرشته که سفیده بالش

با اعتقاد به آدمی که روزی بهشت رو داشت

که آنچنان مهیب کارهای تو

رو به روی کارنامه های کارما ظلم

شاید روشناییمون از آفتاب سرخه

ولی تو توو تاریکی میبینی پادشاهت رو

برا آدمی که به جمله علفه

پر هوسه توو مزرعه خود ملخه

در حال ساختن بقایی پر از غلطه

سرطان های بدتر از خودش هم دور گردنش

پشت همه صفحه میذاریم گلایه میکنیم

توو این دشت بزرگ پِی پروانه میدوئیم

داریم روزامون رو میدیم و شبا رو میشمُریم

رسم فلک و نقطه پرگار رو بهانه میکنیم

از این روو انصاف از ما دور است

توو خلا بدون جواب تنها موندن

به دار آویخته سوار روو نسل

به دنبال خدایانی که فرسخ ها دورن

اگه تاریک بشه قلبمون

میشیم هر روز افسرده و در به در تر

افکارمون پره هرج و مرجن

حتی نداریم انتخاب بین بد و بدتر

از امشب سپیده دم رو بیدار میکنم

جلو میریم همونطور که ساعت ها تیک تاک میکنن

از امشب سپیده دم رو بیدار میکنم

به یاری خدا پیروز خواهیم شد